En 1975 volta a Madrid en tren, e de novo o ano seguinte para representar "El adefesio" de Alberti. Durante as representacións enferma de Hepatite en Barcelona e volta á súa casa de campo en Charente, donde comeza a redacción das súas memorias, que titularía "Residente Privilexiada" e que acadarían un grande éxito de público. Logo de moitos anos de relación casa en 1978 con André Schlesser, un actor secundario que coñecera durante a súa participación no TNP, nun acto que María interpreta coma unha unión simbólica a Francia, país do que obtén así a nacionalidade que aínda non quixera. Durante os anos oitenta representa obras coma "A noite de madame Lucienne", dirixida por Jorge Lavelli, con quen volta traballar nas "Comedias bárbaras" de Valle-Inclán, que representa en español en París.  Outras obras nas que participa son "Dostoievski vai á praia" de Marcos Antonio de la Parra ou "Mein Kampf", unha sátira sobre o nazismo.